
sezon 95/96 był trudny bo ciężko pracowaliśmy
|

i db, który został sam chciał żeby powstało
|

coś zupełnie nowego całkiem odmienny styl
|

w maju'96 w tym składzie
zrobiliśmy spektakl "żyć"
który odniósł sukces
|

zaczęliśmy więcej grywać
|

m. in. na scenie teatru "77"
|

adam, maciek i ela
|

zrobili z db film "galeria"
|

dawid ruchowo zachwycał
|

jasiu był symbolem
poety w "poecie"
|

po latach znów odwiedziliśmy olecko
|

wciąż
|

magiczne
|

miejsce
|

dla teatru
|

trzy dni
|

otwartej wymiany myśli
|

warsztatów
|

swobody obyczajowej
|

i wieczornego
|

grania
|

a potem była już "malta'98"
|

spektakle w poznaniu
|

i w łagowie
|

zdecydowanie przybyło nam energii
|

częściowo na skutek
|

lecz nie bez bodźców
|

potem grania było jeszcze więcej
|

(w bydgoszczy wieczór wyjątkowy)
|

i więcej podróżowania (również metaforycznego)
|

z tego metaforycznego
|

powstał "pielgrzym"
|

premiera jesienią 98
|

pamiętna scenografia adama szulca
|

zaskakująco oryginalna choreografa zespołu
|

wybitna muzyka maćka stanieckiego
|

więc znów wyruszyliśmy
|

po obcych ulicach
|

świtem po dworcach
|

gdzie sceny trzeba było czyścić z gwoździ
|

bo graliśmy boso
|

by trafić do miejsc niezwykłych jak szczecin teatr kana
|

i dla chętnych prowadzić tam warsztaty
|

w takim składzie rozpoczęliśmy rok 99
|

powoli rysował się szkielet nowego spektaklu
|

wyrafinowanego
|

głębokiego
|

świeżego
|

a jednocześnie toruń teatralno towarzyski
|

i z dekoracjami przez wisłę
|

i skromne życie teatru w drodze
|

w dni mroźne
|

i upalne
|

byle móc grać.
|

podczas tej sesji foto
|

jeszcze nie wiedzieliśmy
|

że kilka tygodni później w maju '99
|

db rozwiąże zespół
|

uważając, że nadeszła pora
|

na niezbędne porządki.
|