- http://osmego.dnia.info.poznan.pl
Teatr Ósmego Dnia powstał w 1964 roku z inicjatywy studentów polonistyki Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Wkrótce stał się jednym z głównych zespołów nurtu teatru alternatywnego. Za swoje autorskie kreacje był często nagradzany w Polsce i za granicą. Aktualna grupa aktorów dołączyła do zespołu na początku lat siedemdziesiątych. Teatr Ósmego Dnia nabrał wówczas charakteru wspólnoty twórczej i ideowej, która wzbogaciła dotychczasowy alternatywny i krytyczno-polityczny image zespołu o wątki egzystencjalne i metafizyczne.
_______________________
Międzynarodowy Festiwal Teatrów Ulicznych
- http://www.cpu-zeto.com.pl/reklama/MFTU/
Jeleniogórski festiwal już do początku zaistniał jako znaczące zjawisko kulturowe w skali Europy. Najlepszym tego dowodem jest to, że festiwal dostrzeżono i dzięki europejskim funduszom wspomagającym transgraniczne projekty, festiwal od trzech lat zadomowił się w jednym z najbardziej znaczących miejsc polsko-niemieckiego pogranicza, w Görlitz.
Wielu teatr uliczny kojarzy się przede wszystkim z aktorami, klaunami przedzierającymi się przez ciekawski i zawsze początkowo trochę nieufny, uliczny tłum gapiów. Żeby nie zamknąć formuły festiwalu wyłącznie w wizerunku szczudlarzy, klaunów, żonglerów i połykaczy ognia, organizatorzy te formy pre- zentacji trochę ograniczają. Poszerzają za to ofertę o zespoły duże, szokujące rozmachem.
________________________
Teatr Biuro Podróży działający w ramach Stowarzyszenia Teatralnego "Teatr Biuro Pordóży" został założony w 1988 roku przez Pawła Szkotaka. Zespol należy do młodego pokolenia polskiego teatru alternatywnego, który w swojej pracy nie naśladuje modelu tradycyjnego teatru repertuarowego. Wszystkie spektakle powstają według pomysłów i tekstów członków zespołu. Wspólna jest też praca nad scenariuszem, scenografią i kostiumami. W poszukiwaniu własnego języka teatralnego Biuro Podróży wykorzystuje trening fizyczny i improwizacje.
_________________________
- http://www.gardzienice.art.pl
Ośrodek Praktyk Teatralnych "Gardzienice" - założony przez Włodzimierza Staniewskiego w 1977 roku. Choć o działalności teatru pisze się obszerne eseje w fachowej prasie polskiej i - może nawet więcej - zagranicznej, działalność ta niełatwo poddaje się próbom opisu czy sklasyfikowania. Jest unikatowa, inna, stanowi odrębny fenomen i wyznacza nowe perspektywy tzw. teatrowi awangardowemu czy poszukującemu. Wyjściowym, elementarnym założeniem jest szukanie "nowego naturalnego środowiska teatru" w obrębie kultur tradycyjnych oraz przekonanie, że poprzez powołanie sytuacji wzajemności, można wydobyć zapomniane zdałoby się przejawy życia i zapisać je w spektaklu, przeżyć je na nowo. Spektakl, rodzaj misterium, uroczystości, któremu nadaje się unikatową strukturę muzyczno-rytmiczną, jest jedną z wielu form twórczej aktywności zespołu.
__________________________
Teatr Kana istnieje od 1979. Założycielem i autorem wszystkichprzedstawień jest Zygmunt Duczyński. Kana wywodzi się z nurtu alternatywnego - kształt spektakli i sposób pracy jest wynikiem określonych wyborów ideowo-artystycznych. Twórców Teatru interesuje przede wszystkim problem duchowej i egzystencjalnej kondycji człowieka postawionego wobec niejednoznacznej, wielowymiarowej rzeczywistości.
___________________________
- http://www.ck.lublin.pl/index.php?id=1021
Teatr założony w 1971 roku, przez grupę studentów filologii polskiej Uniwersytetu Marii Curie - Skłodowskiej w Lublinie, od 1976 roku pracujący pod kierownictwem artystycznym Janusza Opryńskiego, jest kolektywem twórczym, którego niezmiennie główną postawą wobec świata jest bezkompromisowość w niezgodzie na otaczające zło.
____________________________
- http://www.cyf-kr.edu.pl/zakopane/za_teatr.html
Założyli go studenci i absolwenci wydziałów aktorskiego i reżyserii dramatu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Złączyło ich dążenie do artystycznej samodzielności, chęć wspólnego poszukiwania idei oraz sposobów tworzenia, poparte niezgodą na bezwład ówczesnych instytucji kulturalnych. Pierwszym efektem pracy Zespołu, dokonanym w okresie studiów i zaprezentowanym w Zakopanem, był spektakl "Pragmatyści" St. I. Witkiewicza. Dziesięć przestawień, zagranych w sierpniu 1984 r. przynieustannie wypełnionej widowni pozwoliło podjąć ryzyko urzeczywistnienia marzeń o własnym teatrze w miejscu, którego Witkacy byl ciągle niezbywalną cząstką. Powstanie sceny w Zakopanem stawało się tego potwierdzeniem, jako odległe echo próby zawiązania tutaj przez autora "Wariata i zakonnicy" eksperymentalnego Teatru Formistów w 1925r.
____________________________
Miedzynarodowy Festiwal Teatralny MALTA'98
- http://www.malta-festival.com.pl
____________________________
- http://www.lodz.pl/kultura/9forces
____________________________
Historia zawodowej sceny lalkowej w Białymstoku sięga roku 1953. Oblicze artystyczne teatru kształtowali kolejno dyrektorzy i kierownicy artystyczni: Piotr Sawicki, Joanna Piekarska, Krzysztof Rau, Wojciech Kobrzyński; od 1992 r. teatrem kierują Wojciech Kobrzyński i Wojciech Szelachowski.
Białostocki Teatr Lalek dzięki wysokiemu poziomowi artystycznemu uznany został za jedną z najlepszych scen lalkowych w Polsce, a Białystok dzięki współpracy teatru z białostockim Wydziałem Sztuki Lalkarskiej Akademii teatralnej w Warszawie - centrum lalkarstwa polskiego.
Od lat sześćdziesiątych teatr odnosi sukcesy artystyczne na festiwalach i przeglądach w kraju i za granicą, jest również inicjatorem ważnych przedsięwzięć na rzecz upowszechniania kultury teatralnej. W latach 1972 - 80 w Białymstoku odbywały się Międzynarodowe Konkursy Solistów Teatrów Lalek, później teatr był organizatorem i gospodarzem Ogólnopolskich Spotkań Teatrów Lalek. Impreza odbywała się w cyklu dwuletnim, miała charakter roboczego przeglądu, umożliwiała ocenę aktualnego stanu lalkarstwa w Polsce.
_______________________
Towarzystwo Wierszalin Teatr to niepaństwowy, profesjonalny teatr, założony w 1991 przez reżysera Piotra Tomaszuka, dramaturga Tadeusza Słobodzianka oraz grupę współpracujących z nimi aktorów. Siedzibą teatru jest miejscowość Supraśl pod Białymstokiem.
Fascynacja dziedzictwem kulturowym i religijnym polsko - białoruskiego pogranicza, poczucie więzi ze społecznością zagubioną gdzieś między zachodem, na obrzeżu europejskiej cywilizacji, ukształtowały zarówno charakterystyczną estetykę tego teatru, jak i jego światopoglądową perspektywę.
Oblicze teatru cechuje iście plebejska, zgrzebna prostota, bezceremonialna naiwność, która miesza hierarchie, niskie łącząc z wysokimi, uświęcając bluźnierstwo i zeświecczając świętość, w nadziei, że dobro można oddzielić od zła, granicę zaś między nimi winniśmy rozpoznawać stale i samodzielnie.
________________________
Teatr jest jednym z najstarszych teatrów lalek w Polsce i jednym z najbardziej znanych w kraju i na świecie. Założyli go w 1947 roku artyści plastycy Jerzy Zitzman i Zenobiusz Zwolski. Plastyczny rodowód teatru na wiele dziesięcioleci zadecydował o artystycznym obliczu Banialukii. Ze swoimi przedstawieniami Banialuka odwiedziła kilkadziesiąt krajów świata, wśród nich Japonię, Chile i Stany Zjednoczone. Uczestniczyła w najbardziej prestiżowych festiwalach teatralnych, m.in. w Edynburgu, Awinionie, Cividale, Nowym Jorku i Charleville-Mezieres.Zdobyła wiele najwyższych nagród i wyróżnień na najbardziej renomowanych przeglądach.
_________________________
Pierwszy polski, zawodowy zespół tańca współczesnego założony w 1991 roku w Bytomiu przez dyrektora/choreografa Jacka Łumińskiego stworzył nową formę i styl w oparciu o bogate narodowe tradycje kulturalne. Styl choreograficzny Łumińskiego i tworzony przez niego materiał ruchowy wywodzą się z tradycyjnych oraz współczesnych form tanecznych i są ściśle związane z kulturą polską. Gdziekolwiek za granicą zespół występuje czy też prowadzi warsztaty uważa się je za nieporównywalne i nowatorskie.
Styl tańca współczesnego Jacka Łumińskiego powstał pod wpływem wielu elementów kulturotwórczych, które wyłoniły się w efekcie badań (rozpoczętych w 1981 roku) nad folklorem Żydów Polskich i folklorem polskim odzwierciedlającym polską mentalność, historię, położenie geopolityczne.
__________________________
- http://www.klubzak.com.pl/teatr_dada.html
Teatr założony w 1993 roku. Zarówno wczesne, jak i ostatnie produkcje ideowo penetrują swobodę doboru języka kreacji. Niekiedy ta wolność dotyka agresji, innym razem łagodnieje w magicznym rytmie powolności. Przedstawienia teatru chcą być niespodzianką, zaskoczeniem, światem na nowo odkrytym. Zadanie trudne, ale możliwe, o ile wszystko to urodzi się w jakiś niepowtarzalny sposób w aktorze - performerze tańczącym rolę. Dada von Bzdülöw to teatr aktora balansującego pomiędzy obnażeniem własnej intymności a metodyczną realizacją partytur scenicznych. I czy będzie to teatr oparty na działaniu aktorskim, czy też skupiony na choreograficznej bazie penetrującej współczesne formy tańca, to zawsze najistotniejszą w kreacji teatru będzie narracja - niekiedy przejrzysta, niekiedy zawiła, niedokończona, mglista, zaspokojona sama w sobie. Teatr Dada von Bzdülöw to obecnie otwarta struktura, w ramach której spotkają się niezależni tancerze, choreografowie i aktorzy. Teatr Dada von Bzdülöw od 2001 roku pracuje przy Klubie Żak w Gdańsku.
___________________________
- http://www.klubzak.com.pl/teatr_snow.html
Grupa teatralna powstała w Gdańsku w 1986 roku. Jej twórcą jest Zdzisław Górski, absolwent Politechniki Gdańskiej, od wielu lat działający w kręgach kulturalnych Trójmiasta. Górski jest zarazem reżyserem i scenografem przedstawień teatru. Górski urodził się w 1950 roku, w 1974 założył Otwartą Grupę Teatralną, później współpracował z Pracownią Teatralną w Gdańsku. W 1986 założył Teatr Snów. Jest autorem scenariuszy i reżyserem 17 przedstawień, z których najważniejsze to: "Republika marzeń", "Sanatorium", "Podróże" i "Wizyta". Górski prowadzi warsztaty teatralne dla młodzieży oraz warsztaty aktorskie dla młodych zespołów. Teatr prezentuje realizacje głównie w przestrzeni ulicy, ma jednak na swoim koncie także realizacje sceniczne.
____________________________
Impresaryjny, offowy, autorski teatr muzyczny, podejmujący w swojej praktyce scenicznej tematy biblijne, teatr "w drodze".
____________________________
- http://www.czerwonaglowka.prv.pl
Teatr powstał w 1990r. Zadebiutował "Miniaturą sceniczną na dwa głosy" podczas ogólnopolskiego przeglądu teatrów alternatywnych META '92 w Nowej Soli. Rok później zamanifestował swoją obecność na ogólnopolskim festiwalu POBOCZA TEATRU w Toruniu działaniem parateatralnym pt:"Do Nieba". W podejmowanych działaniach mozna było dostrzec nieufność Kuczkowskiego i Błaszczyka do tzw. iluzji scenicznej, do gry aktorskiej, do anegdoty. Podstawowym środkiem ekspresji stał się dla nich PRZEDMIOT. Dzisiaj działania podejmowane przez Teatr Wizji "Czerwona Główka" - teraz tak brzmi nazwa zespołu, nazywane są działaniami medytacyjnymi.
____________________________
Ludzi z Bom-Bażu trudno nazwać aktorami, bo oni nie grają, gra to coś sztucznego i narzuconego, oni po prostu uzewnętrzniają to, co czują, co czujemy my wszyscy, z tą tylko różnicą ,że oni mają odwagę powiedzieć to prosto w oczy. Mówią: jest źle, ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać, nie rozumieją swoich uczuć, nie umieją kochać, odsuwają od siebie sprawy, z którymi powinni się zmierzyć, oszukują samych siebie, w natłoku codziennych zajęć nie dostrzegają rzeczy najbardziej istotnych, zastępują własną indywidualność nijakością tłumu...
____________________________
- http://www.art.zanet.pl/teatr
Teatr powstał w 1996 roku. Jest eksperymentalną, niezależną grupą twórczą, która szczególny nacisk kładzie na wizualną stronę spektaklu i niekonwencjonalny, pozaliteracki język wypowiedzi teatralnej. Jest przeciwny nadmiernie intelektualnej i patetycznej orientacji teatru awangardowego. Wrażliwy na element zabawy, dąży do nieskrępowanej teatralności, odwołując się do rozmaitych środków ekspresji. Nieobca mu jest poetyckość, ale i groteskowa deformacja i musicalowa barwność. W jego przedstawieniach jest dużo ruchu, czasem przeradzającego się w taniec czerpiący inspiracje z rozmaitych technik: od historycznych, przez elementy pantomimy i akrobacji, a nawet szczudła do tzw. tańca nowego - eksperymentującego z ruchem i gestem w czasie i przestrzeni. Przygotowując spektakle, zazwyczaj w centrum swoich zainteresowań stawia Człowieka i jego emocje, unikając publicystyki i nachalnego dydaktyzmu.
_______________________
Teatr jest zespołem, działającym siódmy sezon. Utworzony przez Elżbietę Szlufik-Pańtak, pedagoga i choreografa, odznaczoną Srebrnym Krzyżem Zasługi za działalność artystyczną, laureatkę nagrody Ministra Kultury i Sztuki w ramach programu Talenty, oraz Nagrody Miasta Kielc za 1999r. Aktualnie prowadzony przez Elżbietę Szlufik- Pańtak i Grzegorz Pańtaka. Teatr zadebiutował spektaklem pt. Uczucia, którego prapremiera odbyła się w grudniu 1995r. na deskach Teatru Dramatycznego im. Stefana Jaracza Olsztynie.
________________________
Teatr powstał wiosną 1996 roku w Szwajcarskim Altstätten, a obecnie działa w Księstwie Liechtenstein. Istnienie zespołu zainicjował występ podczas festiwalu "Staablueme" (1996, Altstätten, Szwajcaria). W skład grupy weszli najbardziej utalentowani uczestnicy teatralnych warsztatów, prowadzonych w Szwajcarii i Księstwie Liechtenstein przez Jana Gembal, który jest artystycznym kierownikiem zespołu. Grupa ma międzynarodowy charakter - tworzą ją aktorzy z Księstwa Liechtenstein, Polski, Szwajcarii i Włoch.
_________________________
To kameralny teatr harmonii gestu, słowa, muzyki, teatr realizmu poetyckiego i przenośni metafizycznych. Wysmakowany kostium, precyzyjny gest i ruch sceniczny, zawodowe aktorstwo i profesjonalne przygotowanie wokalno-muzyczne to cechy, które charakteryzują spektakle tego teatru. Kreacje aktorskie wykraczają daleko poza kontekst historyczny. Odnosząc się do współczesności łączą w wymiarze teatru misteryjnego zjawiska artystyczne z różnych epok historycznych.
__________________________
- http://www.pro.art.pl/dialog
Stowarzyszenie zostało założone w styczniu 1998 roku przez zawodowych aktorów, reżyserów i scenografów teatralnych.
Prezesem Stowarzyszenia został wybrany Edward Żentara - aktor filmowy i teatralny, laureat wielu prestiżowych nagród, reżyser spektakli teatralnych. Aktualnie związany z Teatrem Rozmaitości w Warszawie.
Wiceprezesem i aktywnym współtwórcą repertuaru jest Tomasz Piasecki - aktor i reżyser. Kierownikiem literackim i managerem jest poeta, prozaik, animator kultury, twórca Teatru Promocji Poezji Szczęsny Wroński.
Stowarzyszenie Dialog wygrało ogólnopolski konkurs na zagospodarowanie II i III Grudziądzkiego Sezonu Teatralnego w latach 1998/1999 i 1999/2000 realizując m.in. następujące spektakle: "Kochanek" w reż. Andrzeja Chyry, "Antygona w Nowym Jorku" i "Kubuś Fatalista i jego Pan" w reż. Tomasza Piaseckiego, czy "Ludwik III Bawarski" w reż. Edwarda Żentary.
Stowarzyszenie Dialog prowadziło w Grudziądzu i w Krakowie edukację teatralną młodzieży w formie warsztatów teatralnych. Edukacja ta jest kontynuowana w Krakowie na scenie Teatru Zależnego Politechniki Krakowskiej przy ul. Kanoniczej 1.
___________________________
____________________________
KROŚNIEŃSKI TEATR TAŃCA WSPÓŁCZESNEGO
KTTW powstał przy Stowarzyszeniu "Krosno tętniące życiem" jako jeden z klubów tematycznych. Pomysł zrodził się z zainteresowania tańcem współczesnym i chęcią pokazania na scenie czegoś nowego. Taniec jest bardzo dobrą formą ukazywania rzeczywistości, sytuacji między ludzkich, uczuć.Krośnieński teatr tańca to stworzenie młodym ludziom z Krosna i okolic możliwości do samorealizacji, do spróbowania swych sił na scenie.
Osobami, które stworzyły teatr tańca są: Tomasz Wróbel absolwent Studium Animatorów Kultury - reżyser oraz instruktor od gry aktorskiej i tańca współczesnego oraz Michał Jaworski - instruktor i choreograf w KTTW, również absolwent Studium. Założeniem teatru jest stworzenie młodym ludziom możliwości nauki tańca współczesnego i zaprezentowania swoich umiejętności na scenach w całym kraju. Osoby, które występują w teatrze to uczniowie gimnazjów oraz szkół średnich z Krosna i okolic. Nie brakuje również osób studiujących.
____________________________
- http://www.kul.lublin.pl/scena
Założyciel Sceny Plastycznej KUL, Leszek Rózga, twórca jej piętnastu spektakli, także autor kilkunastu scenografii w teatrach Polski, Portugalii, Francji i Niemiec, wykładowca w kilku szkołach artystycznych, profesor poznańskiej ASP, uczestnik kilkudziesięciu festiwali teatralnych na pięciu kontynentach, laureat wielu z nich - już dawno temu ukochał sobie teatr bez słów. Jak sam twierdzi, źródłem milczenia w jego spektaklach jest głębokie przeświadczenie, iż istnieją dziedziny ludzkiej rzeczywistości, które nie poddają się słowu.
____________________________
- http://www.teatritp.lublin.pl
Inicjatywa Teatralna Polonistów pragnie poprzez formy związane z teatrem mówić drugiemu człowiekowi (zwłaszcza młodemu) o sprawach ważnych. Wśród podejmowanych tematów nieustannie przewijają się motywy związane z wyborami, ciągła czujność i otwarcie na działanie Boga w codziennym życiu. W spektaklach poprzez śpiew i taniec, ciszę i słowo, bawiąc i rozśmieszając publiczność poruszane są bardzo poważne treści. Praca ITP skierowana jest do odbiorcy młodego - za szkół średnich i studentów, który nie zawsze ma czas, aby zastanowić się nad swym życiem. Dlatego też spektakle tworzone przez grupę są adresowane do dosyć otwartej i niekoniecznie związanej z teatrem rzeszy młodzieży.
____________________________
- http://www.sivina2.mojastrona.com
Czarny Teatr "Sivina II" powstał w lipcu 1988 r. założony przy MDK-DŚT z inicjatywy wybitnego polskiego aktora-lalkarza Tomasza Brzezińskiego, któremu z ramienia MDK-DŚT partnerował instruktor d/s teatru Jarosław Antoniuk. Teatr ten jest repliką bułgarskiej grupy teatralnej "SIVINA" założonej przez wielkiego twórcę teatralnego Bułgarii, znakomitego aktora, Zasłużonego Artystę Bułgarii, Ivana Sivinowa.
_______________________
PTT postrzegany jest jako unikalne forum choreografów, w którym swoje oryginalne koncepcje realizowali m.in. tak wybitni artyści jak Birgit Cullberg, Mats Ek, Örjan Andersson, Jens Ostberg, Marie Brolin-Tani, Virpi Pahkinen (Szwecja), "Les Carnetes Bogouet" (Francja), David Earle (Kanada), Toru Shimazaki (Japonia) i Yossi Berg (Turcja).
Atrakcyjna oferta repertuarowa, nowy oryginalny język tańca i współczesna forma teatralna proponowane przez Balet Poznański, spotykają się z uznaniem widzów na całym świecie.
________________________
Będąc w Rumunii spotkałam dziecko ulicy. Był to zwinny, inteligentny i bystry chłopiec, który uwielbiał rozśmieszać ludzi. Kiedy podarowałam mu butelkę szamponu, umył tylko jedną część swojej głowy, żeby mi pokazać jak bardzo brudna była druga połowa. Całą swoją energię pożytkował na tym, aby wykorzystać i cieszyć się każdą sekundą każdego dnia i co najważniejsze, aby dzielić się swoją radością życia z innymi. Na imię miał Cosmino.
_________________________
Oto nasz banner - możesz umieścić go na swojej stronie
Strona została wykonana przez Dobrosława Bilskiego