Spektakle

23 (maj'01)

    "23" to spektakl, który został zagrany tylko jednokrotnie, w dniu premiery. Przygotowywaliśmy się do niego przez kilka miesięcy i były to trudne przygotowania, bo realizacyjnie ten obraz przypominał inny przełomowy moment w historii teatru, mianowicie spektakl Paryż z roku 1995. Podobnie daleko pozwoliliśmy sobie wówczas jak i teraz na wejście w technikę improwizacji dla uzyskania dużej wiarygodności i siły wyrazu. Kiedy wreszcie Karolina Górska i Michał Krzysztoszek wyszli na scenę, okazało się, że konstrukcja zadziałała nad wyraz poprawnie. Aktorzy po przełamaniu pierwszych barier wpadli w otchłań spektaklu głęboko i prawdziwie. Na tyle głęboko, że Michal po premierze odmówił dalszego grania w 23 i teatrze w ogóle. W ten sposób spektakl zmarł śmiercią naturalną. Jednak jego żywot, choć krótki, był bardzo znaczący.


      reżyseria - Dariusz Bilski
      muzyka - Medeski, Martin & Wood; LPRW; itp
      choreografia - Karolina Górska
      scenografia - Agnieszka Dąbrowska
      plakat - Dariusz Bilski
      aktorzy - Karolina Górska, Michał Krzysztoszek.
      czas trwania: 50 minut



CIENIE (kwiecień'00)

    "Cienie" powstały w okresie pewnego zawieszenia. Teatr opuściła większość starego zespołu, który tak intensywnie i udanie pracował nad trzema poprzednimi spektaklami. Grupa świeżych osób nie chciała powielać ich stylu, stąd rodzaj artystycznego kompromisu, czyli próba znalezienia drogi pośredniej pomiędzy konstrukcją "Poety" czy "Pielgrzyma" a potrzebą wyznaczenia zespołowi nowego kierunku. Na kanwie prostych tekstów powstawał więc czysty od strony formy spektakl o miłości.

W efekcie, na skutek praktyki ogrywania spektaklu "Cienie" stały się spektaklem eksperymentem. Każde jego wystawienie było inne od poprzedniego. Nie tylko ze względu na wciąż zmieniający się w tym okresie skład zespołu (trwało poszukiwanie stałej grupy), ale również na skutek wprowadzania nowych elementów jak film wideo czy okazjonalny komentarz odautorski. Dziś więc jest to spektakl wyjątkowy, którego prezentacja wiąże się z elementem zaskoczenia - tak dla publiczności jak i wykonawców. Jednocześnie perspektywa występu nie budzi w zespole uczucia znużenia czy rutyny, raczej staje się inspiracją do twórczych poszukiwań.
Warto zaznaczyć, że wraz ze zmianą składu teatru zmienił się też krąg osób współpracujących przy jego realizacji. Nowi twórcy muzyki, scenografii czy plakatu wnieśli oczekiwany powiew świeżości.

    reżyseria i teksty - Dariusz Bilski
    muzyka - Maciej Szelenbaum, Przemysław Danowski
    choreografia - Karolina Górska
    scenografia - Agnieszka Dąbrowska
    plakat - Rafał Szczepaniak
    aktorzy - Karolina Górska, Dorota Jesionek, Aneta Jakubowska, Magda Jerzak, Ola Olas, Ela Borsuk, Julia Szewczyk, Michał Krzysztoszek.
    głos "na żywo" - Dariusz Bilski
    głosy nagrane - Adam Łoniewski, Maciek Wilewski.
    czas trwania: 30 - 45 minut



PIELGRZYM (marzec'98)

    "Pielgrzym" to spektakl, który zamknął trzyletni okres naszej działalności. Po rozpadnięciu się w '94 "Formacji Maska" i błyskawicznym zainicjowaniu działalności Teatru Imienia Róży Van Der Blaast siłą rozpędu podążyliśmy drogą wyznaczoną przez tamtą grupę. Dopiero "Paryż" pozwolił nam wyrwać się z tego schematu i uzmysłowił konieczność znalezienia nowej formuły. "Paryż", mimo swej kontrowersyjności, stał się śmiałym krokiem ku "Żyć", "Poecie" i wreszcie "Pielgrzymowi".

"Pielgrzym" powstawał dość długo, bo pracę nad nim rozpoczęliśmy w październiku 1997 roku, ale dzięki temu mogliśmy doszlifować warstwę muzyczno - tekstową spektaklu i położyć większy nacisk na wizualność przedstawienia. Cztery wielkie obrazy autorstwa Ola Szulca przemieszczają się aranżując na bieżąco przestrzeń sceniczną w zależności od potrzeb danej sytuacji. Również ruch przekroczył w tym przedstawieniu ramy pewnych ograniczeń, których ciężar czuliśmy na sobie podczas pracy na "Poetą". Udało nam się osiągnąć większą zwartość i uprościć poszczególne układy. Zaś zupełnie nowym i wartym odnotowania elementem naszej wizji są w całości improwizowane mowośpiewy, którymi posługują się aktorzy w rozbudowanych solówkach i chórach. Jednym słowem "Pielgrzym" to spektakl wielowarstwowy dotykający w sposób subtelny i nienachalny motywu naszej duchowości.

    reżyseria i teksty - Dariusz Bilski
    muzyka - Maciej Staniecki, Dariusz Bilski
    choreografia zespołowa
    scenografia i plakat - Adam Olo Szulc
    aktorzy - Ela Borsuk, Ola Ciach, Karolina Górska, Krzysiek Grygowski, Adam Łoniewski, Joasia Pietrasik, Adam Olo Szulc, Natalia Trabuszewska.
    głos nagrany - Dariusz Bilski
    czas trwania: 55 minut



POETA (marzec'97)

    Spektakl jest konstrukcją multimedialną. Wykorzystuje nagłośnienie, głos sceny i z offu (mikrofon), a także duży obraz video i telewizory. Mimo podobnej do "Żyć" konstrukcji, opowiada jednak o czymś zupełnie innym i w sposób bardziej wyrafinowany. Niesie ze sobą ogromny ładunek silnych doznań - głównie ze względu na teksty, które mówią o sprawach seksu w sposób otwarty i ostry, miejscami dość wulgarny. Z tego powodu spektakl przeznaczony jest wyłącznie dla widzów dorosłych.
Oczywiście ogromne znaczenie ma tutaj ruch, który tym razem pozbawiony wątków źródłowych, ma raczej charakter transowy, wyzwolony. Zaś muzyka, którą po raz pierwszy napisaliśmy i wykonaliśmy sami, pogłębia nastrój zbudowany w tekstach. Jednym słowem jest to spektakl trudny, operujący specyficzną estetyką, która dla wielu osób jest silnym przeżyciem, lecz nie wszyscy potrafią ją zaakceptować. Jednocześnie jest to pierwsza realizacja Teatru, którą można nazwać w pełni autorską.

    reżyseria i teksty - Dariusz Bilski
    muzyka - Maciej Staniecki, Dariusz Bilski
    choreografia zespołowa
    scenografia i plakat - Adam Olo Szulc
    aktorzy - Ela Borsuk, Ola Ciach, Karolina Górska, Krzysiek Grygowski, Dorota Jesionek, Adam Łoniewski, Joasia Pietrasik, Adam Olo Szulc, Natalia Trabuszewska, Agata Tycman.
    głosy "na żywo" - Dariusz Bilski, Maciej Staniecki
    czas trwania: 55 minut



ŻYĆ (czerwiec'96)

    Spektakl wykorzystuje etniczną muzykę z różnych rejonów świata (Skandynawia, Afryka, Indie), na płaszczyźnie której rozgrywa się sączący się wolno w półmroku spektakl. Aktorzy poruszają się jakby zawieszeni w przestrzeni sceny, niekiedy ruch przybiera formę tańców plemiennych, grupowych. W ten ruch wplecione są po raz pierwszy teksty, które mówią o rzeczach prostych, o spotkaniach, rozmowach, miłości i rozstaniu. Całość jest spójna i mimo klimatu wyciszenia pozwala widzom na głębokie wejście w materię spektaklu.

reżyseria i teksty - Dariusz Bilski
muzyka - Brian Eno, Nusrat Fateh Ali Khan, Mari Boine, Ali Farka Toure.
choreografia zespołowa
plakat - Adam Olo Szulc
aktorzy - Ela Borsuk, Ola Ciach, Dawid Derejski, Karolina Górska, Krzysiek Grygowski, Dorota Jesionek, Adam Łoniewski, Joasia Pietrasik, Adam Olo Szulc, Natalia Trabuszewska, Agata Tycman.
czas trwania: 60 minut.





INNE HISTORIE (kwiecień'96) Okazjonalny jednorazowy pokaz indywidualnych prac poszczególnych członków grupy, rodzaj przeglądu krótkich nowelek ruchowych różnych autorów sklejonych w formę większego spektaklu. Różnorodność utworów muzycznych, pomysłów scenicznych i brak wspólnej dramaturgii wyklucza ten spektakl z oficjalnej listy realizacji Teatru (tu wspominamy o nim jedynie z próżności).




TRYPTYK DNIA POWSZEDNIEGO (luty'96)

Ascetyczna formuła, wyrazista, choć oszczędna muzyka Arvo Parta i Keitha Jarretta i precyzyjne układy ruchowe sprawiły, że ten trzyczęściowy spektakl niósł ze sobą aurę chłodnej kalkulacji. W wyraźny sposób zaznaczał granicę między teatrem, a rzeczywistością i jednoznacznie określał granicę sztuki. Wciąż bez jednego nawet słowa.




PARYŻ (październik'95)

Odważny eksperyment, który rozpoczął poszukiwania nowej formuły teatralnej. Była to oparta o emocje wyzwalane przez muzykę próba budowania na żywo improwizowanego spektaklu ruchowego. Jako bazy emocjonalnej użyliśmy czterdziestominutowego utworu Keitha Jarretta zatytułowanego Paryż (stąd tytuł spektaklu). Prezentacje tej oryginalnej konstrukcji scenicznej wzbudzały skrajne opinie - od pogardliwych sądów i posądzeń o brak szacunku do publiczności, aż po autentyczne uwielbienie.




MASKI, MASKI (czerwiec'95)

Spektakl, który był dla nas rodzajem oczyszczenia po całym okresie pracy w Formacji Maska. W prosty choć twórczy sposób łamał konwencje wypracowane w tej grupie, kpił z jej dorobku, powagi działania i niespełnionych nadziei. Był konieczny, by nowa grupa mogła działać w świeży, daleki od powielania poprzedniej sposób.



E-mail: blaast@stone.pl - Napisz, aby otrzymywać informacje o spektaklach.



Oto nasz banner - możesz umieścić go na swojej stronie
Powrót do strony głównej


Strona została wykonana przez Dobrosława Bilskiego